Over de Uilenboom, 26 januari 2021
Volgens een oud kinderliedje zat de uil in de olmen bij ’t vallen van de nacht. Deze bosuil zit niet in een olm, maar in een oude beuk. En ook al niet bij het vallen van de nacht, maar op klaarlichte dag. En nog wel naast een druk belopen wandelpad. Het lijkt de vogel totaal niet te deren. Zelfs de klikkende camera’s van alle fotografen, die een leuk plaatje willen schieten, doen hem niks. Hij voelt zich volkomen veilig in z’n hoog gelegen roestplaats. Op enkele plekken in ons land zijn deze uilen te bewonderen. Dit exemplaar bevindt zich onder de rook van Zwolle, maar er zit er ook eentje in het stadscentrum van Amersfoort. En langs een druk bezocht klompenpad zit de beroemdste uil van Renkum.
Wilde zelf ook best eens zo’n beest op de foto zetten en besloot op zoek te gaan. Hoewel de verblijfplaats op internet te vinden was, bleek het nog niet zo eenvoudig de exacte plek te vinden. Hij zat niet alleen op grote hoogte, maar tijdens mijn speurtocht was het bovendien niet erg helder en was hij nog moeilijker te zien.
Uiteraard had ik ook mijn verrekijker meegenomen en dat bleek mijn redding. Toen ik namelijk langs de boom liep zonder de uil ontdekt te hebben werd ik aangesproken door iemand met de vraag of ik misschien op zoek was naar de bosuil. Hij had namelijk mijn verrekijker opgemerkt en daaraan de terechte conclusie gekoppeld dat dit wel eens het geval zou kunnen zijn. Maakte uiteraard dankbaar gebruik van deze uiterst welkome tip en sloot mij aan bij de fotografenrij, die mij al was voorgegaan.
Extra leuk is dat de tipgever vertelde lid te zijn van de KNNV!
