Vol verwachting begonnen we, 15 juli, aan onze excursie naar de Weeribben, op zoek naar de Grote Vuurvlinder. Het was goed weer: wolkje, zonnetje en een heerlijke temperatuur. We liepen langs een bloemrijke berm met kattenstaarten, de nectarplanten bij uitstek waar de grote vuurvlinder zo van houdt. In de verte zagen we een paar mensen met fototoestellen in de weer. Het zou toch niet waar zijn, daar al een grote vuurvlinder? We hadden nog maar amper 1 meter gelopen of daar troffen we al een grote vuurvlinder aan op een kattenstaart. De vlinder zat met zijn vleugels dichtgeklapt heel rustig nectar te drinken. Hij liet zich dan ook uitgebreid fotograferen. De dag kon al niet meer stuk en deze vlinderexcursie was nu al meer dan geslaagd. Maar het werd nog mooier! Iets verderop troffen we nog enkele exemplaren dicht bij elkaar aan. Allemaal op een kattenstaart. Doordat het zonnetje geregeld afgewisseld werd door een wolkje, klapten de vlinders ook nog eens hun vleugels open, zodat we zowel een mannetje als een vrouwtje konden bewonderen. Het was een prachtig gezicht. In totaal troffen we bij een en dezelfde berm 5 grote vuurvlinders aan!
Er bloeide ook veel wederik, goed voor de slobkousbij, waarvan we slechts 1 exemplaar in actie zagen rond de plant. We zagen nog bruine zandoogjes, typische bermvlinders, maar ook het groot dikkopje. De kleine vuurvlinder, die verrassend veel lijkt op het vrouwtje van de grote vuurvlinder, maar dan in miniatuurvorm, namen we eveneens waar. Libellen vlogen er ook. Ze warmden zich op aan het wegdek. Schitterend waren de vuurlibellen.
’s Middags liepen we nog een rondje door het Woldlakebos, in de hoop de grote weerschijnvlinder te ontdekken, maar dat bleek ijdele hoop. Het is vooral een gebied van libellen en daar wemelde het dan ook van. Bloedrode- en zwarte heidelibellen, in combinatie met de gewone oeverlibel spanden de kroon. Ook fladderden er vele lantaarntjes en enkele variabele waterjuffers en pantserjuffers rond. De aanwezigheid van vlinders viel hier wat tegen, maar we kwamen toch nog wat dagpauwogen, kleine kookwitjes, citroenvlinders en bruine zandoogjes tegen. Er werd zelfs even een grote vos gezien, en dat is dan wel weer heel bijzonder. Naar de grote weerschijnvlinder konden we slechts fluiten, maar al met al van hebben we van een prachtige vlinderexcursie genoten in de Weerribben. Voldaan sloten we de dag af op een terras.
Tekst: Betty Dekker
Foto: Peter Pfaff
